Cz.2 - Linia B2 odc. Suchatówka - TURYSTYKA HISTORYCZNA - HISTORIA, PRZYGODA, PASJA, HOBBY

NIEMIECKIE UMOCNIENIA POLOWE
W REJONIE SUCHATÓWKI

      Suchatówka - wieś położona w północno-zachodniej części powiatu inowrocławskiego, w gminie Gniewkowo. Drugowojenna historia wsi położonej w południowozachodniej części Puszczy Bydgoskiej, związana jest głównie ze znajdującymi się na jej terenie betonowymi pozostałościami budowli militarnych, w postaci trzech obiektów, na które składają się dwa schrony bojowe typu Ringstand 58c oraz jeden schron bierny Regelbau 668 (fot.). Dodatkowo świadkami wojennej zawieruchy są licznie  ciągnące się w okolicznych lasach transzeje i rowy ppanc.

      Miejscowe schrony wchodzące w skład pierścienia zewnętrznego Twierdzy Toruń zostały wybudowane w roku 1944. Położone po wschodniej stronie linii kolejowej Inowrocław - Toruń, w połączeniu z umocnieniami polowymi biegnącymi wzdłuż lini jeziora Nowego i jeziora Starego broniły  południowo-zachodniej rubieży toruńskiej twierdzy. Z uwagi na późne podjęcie decyzji przez władze niemieckie  o rozbudowie pierścienia zewnętrznego, obiekty te nie spełniły pokładanego w nich zadania. Do momentu ich opuszczenia przez wycofujące się wojska niemieckie nie zostały ukończone, a wykonane konstrukcje nie miały okazji sprawdzić się w boju.

          Obiekty położone są na wschód od szosy oraz linii kolejowej Inowrocław-Toruń, widoczne w kierunku wieży obserwacyjnej w postaci kępy krzaków położonych na południe od oczka wodnego będącego w pobliżu. Schron bierny typu Regelbau 668 wraz z dobudowanym od strony południowej ściany schronem  typu Ringstand 58c tworzą kompleks, który zasięgiem ognia obejmował sąsiadującą szosę oraz linię kolejową.
         Schron nr 1 (fot.) położony jest w pobliżu zachodniej części wzgórza z wieżą obserwacyjną, na stoku łagodnie opadającym w kierunku południowo-zachodnim, ok.50 m w kierunku linii  kolejowej od drogi wiodącej do tartaku. Stan zachowania obiektu jest dobry. Pomimo obrastającej go roślinności, wnętrze jest czyste bez zanieczyszczeń w postaci ziemi czy pozostałości roślinnych. Drewniana pokrywa oraz drzwi zbudowane przez właściciela gruntu, na którym się znajduje, przyczyniają się do utrzymania w jego wnętrzu porządku, w którym to do połowy lat 90-tych właściciel miał urządzoną  prowizoryczną wędzarnię. Linia ognia jaką mógł prowadzić strzelec, obejmowała swym  zasięgiem odcinek drogi krajowej DK-15, biegnącej z Gniewkowa do Torunia oraz fragment  linii kolejowej.

        Stan zachowania obiektów nr 2 i 3 (fot.) jest dostateczny. Ze względu na położenie (pole uprawne) ich wnętrze  wypełnia  zsypująca się niekontrolowanie poprzez wejścia główne (fot.) oraz wyjście ewakuacyjne R 668 ziemia (fot.). Przyczynia się do tego również brak zachowanych prefabrykatów osłaniających od zewnątrz wyjście (fot.). Wnętrze schronu biernego zachowuje ślady nie dokończenia budowy. Na stropie zachowane klepki antyrykoszetowe (fot.), obsadzone futryny są niezatynkowane (fot.) co potwierdza, iż obiekt ten w chwili jego opuszczania nie był wyposażony w drzwi pancerne. Zachowane relikty wyposażenia wnętrza w postaci fragmentów rur odpływowych wystających z podołogi (fot.) czy też wyciągu odprowadzającego komin piecyka (fot.) są mocno skorodowane, na co niewątpliwie ma wpływ panująca wewnątrz wilgoć utrzymująca się w zalegającym błocie,powstająca w wyniku spływania wody z otaczającego pola. Zwiedzając wnętrze schronu należy zachować szczególną uwagę, by nie zakłócić spokoju zimującym w nim nietoperzom (fot.).

Marcin Mościcki (2005)